मायबोलीवर वैभव जोशी ह्यांनी जी गजल कार्यशाळा आयोजित केली होती त्यात मी लिहिलेली ही गजल..
ऋतू येत होते ऋतू जात होते
तरी तेच माधुर्य प्रेमात होते
नजर भिडविता पूर्ण घायाळ झालो
किती लाघवी तीर भात्यात होते
मुकी राहुनी ही किती बोलली ती
उतरले तिच्या भाव डोळ्यात होते
अता सार्थकी लागला जन्म माझा
तिचे मखमली श्वास श्वासात होते
रुढींची वृथा का तमा बाळगू मी?
मला साथ द्याया तिचे हात होते
तिच्या पासुनी वेगळे मज करावे
कुठे एवढे धैर्य काळात होते?
Friday, December 21, 2007
Tuesday, December 11, 2007
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
चाल : बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
केवढी भांडी, केवढा राडा
एक-दोन दिवसातून, एकदा खाडा
केवढं दळण, केवढं जळण
डोळं लावलं, तुझ्या वाटंला
थोडे थोडे कपडेही ठेवले धुण्याला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
मोलकरीण राणी माझी, राणी माझी
लई गुणाची ती गं बाई
लोळागोळा जीव माझा पडला तिच्या पायाला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
हा केरवारा, सारा पसारा
जाईल निघुनी, थांबवा तिला
फरशी-धुणी, केविलवाणी
बगा आतुरली तिच्या स्पर्शाला
येडं, येडं, मन येडं झालं पाहून रखमाला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
----
अवधूत गुप्तेंची बायको मात्र ह्याचे remix गुणगुणेल ह्यात शंका नाही
मूळ गाणे
तुझे देखके मेरी मधुबाला
मेरा मन ये पागल झाला
तूने एकबार हसकेच बोला
मन पंछी बनके डोला
तूने मन का द्वार जो खोला
मन कामातूनच गेला
बोला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला
फुलला
अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं
शिंगरू मेलं हेलपाट्याने असं नाही चालायचं
बस एक इशारा कर तू
तेरे लिये जान मैं दे दू
(अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं)
तू चाहे तो नाम मैं तेरे
ये आक्खा मुंबई कर दू
तू बोल तो बस तुझे चाहिये क्या
भायखल्ला या वडाल्ला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला ॥
कोई मेरा नाम जो पुछे
तेरा नाम बताता हू मैं
(अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं)
मेरे घर का भूल के रस्ता
तेरे घर तक आता हू मैं
मेरे यार तेरा दिलदार हुआ
तेरे प्यार मैं बडा निठल्ला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला ॥
तुझे देखके मेरी मधुबाला
------
विडंबन
जब देखा मैं रखमाला
मेरा जीव ये भांड्यात पडला
तिने 'आले बगा' जब बोला
दिल 'रिन' और 'व्हिल' ये झाला
ती लागताच कामाला
मन कामातूनच गेला
बोला...
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं
पोचं येतील भांड्याला बाई असं नाही चालायचं
अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं
पोचं येतील भांड्याला बाई असं नाही चालायचं
बस थोडे बर्तन घास तू
धुणे धू सावकाश तू
(अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं)
केर निकाल बेडरूम का
फिर टीव्ही देख बिन्दास तू
तू बोल तो बस तुझे चाहिये क्या
खानेको नाष्ट्याल्ला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
जब काम तेरा मैं देखू
चक्करही मुझे आता हैं
(अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं)
मेरा नवरा कितने चक्कर
तेरे घर रोज लगाता हैं
मेरी रानी तेरे इंतजार मे तो
हुआ पागल पुरा मुहल्ला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
केवढी भांडी, केवढा राडा
एक-दोन दिवसातून, एकदा खाडा
केवढं दळण, केवढं जळण
डोळं लावलं, तुझ्या वाटंला
थोडे थोडे कपडेही ठेवले धुण्याला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
मोलकरीण राणी माझी, राणी माझी
लई गुणाची ती गं बाई
लोळागोळा जीव माझा पडला तिच्या पायाला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
हा केरवारा, सारा पसारा
जाईल निघुनी, थांबवा तिला
फरशी-धुणी, केविलवाणी
बगा आतुरली तिच्या स्पर्शाला
येडं, येडं, मन येडं झालं पाहून रखमाला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
----
अवधूत गुप्तेंची बायको मात्र ह्याचे remix गुणगुणेल ह्यात शंका नाही
मूळ गाणे
तुझे देखके मेरी मधुबाला
मेरा मन ये पागल झाला
तूने एकबार हसकेच बोला
मन पंछी बनके डोला
तूने मन का द्वार जो खोला
मन कामातूनच गेला
बोला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला
फुलला
अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं
शिंगरू मेलं हेलपाट्याने असं नाही चालायचं
बस एक इशारा कर तू
तेरे लिये जान मैं दे दू
(अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं)
तू चाहे तो नाम मैं तेरे
ये आक्खा मुंबई कर दू
तू बोल तो बस तुझे चाहिये क्या
भायखल्ला या वडाल्ला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला ॥
कोई मेरा नाम जो पुछे
तेरा नाम बताता हू मैं
(अगं फ़ुलवा तू फ़ुलवायचं की नुसतचं झुलवायचं)
मेरे घर का भूल के रस्ता
तेरे घर तक आता हू मैं
मेरे यार तेरा दिलदार हुआ
तेरे प्यार मैं बडा निठल्ला
बाई बाई मनमोराचा कसा पिसारा फ़ुलला ॥
तुझे देखके मेरी मधुबाला
------
विडंबन
जब देखा मैं रखमाला
मेरा जीव ये भांड्यात पडला
तिने 'आले बगा' जब बोला
दिल 'रिन' और 'व्हिल' ये झाला
ती लागताच कामाला
मन कामातूनच गेला
बोला...
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं
पोचं येतील भांड्याला बाई असं नाही चालायचं
अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं
पोचं येतील भांड्याला बाई असं नाही चालायचं
बस थोडे बर्तन घास तू
धुणे धू सावकाश तू
(अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं)
केर निकाल बेडरूम का
फिर टीव्ही देख बिन्दास तू
तू बोल तो बस तुझे चाहिये क्या
खानेको नाष्ट्याल्ला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
जब काम तेरा मैं देखू
चक्करही मुझे आता हैं
(अग रखमा तू घासायचं का नुसतचं पाडायचं)
मेरा नवरा कितने चक्कर
तेरे घर रोज लगाता हैं
मेरी रानी तेरे इंतजार मे तो
हुआ पागल पुरा मुहल्ला
बाई बाई बघ भांड्यांचा कसा पसारा पडला
पडला...
Subscribe to:
Posts (Atom)