यथेच्छ खातेस ऐकतो...

प्रेरणा : वैभव ची अतिशय नितांत सुंदर गझल 'सुखात आहेस ऐकतो'

मूळ गझल :

सुखात आहेस ऐकतो ! हे कसे जमवतेस सांग ना!
तुडुंब डोळ्यामधील पाणी कुठे लपवतेस सांग ना !

अजून गेली नसेल ना ती रुसावयाची सवय तुझी?
कुणी न समजावता मनाला कसे हसवतेस सांग ना!

अता तरी आणखी न कोणी तुझ्याविना आरशामधे
कुणास पाहून लाज-या पापण्या झुकवतेस सांग ना!

नव्यानव्या दागदागिन्यांची ददात नाही तुला जरी
कशास देहावरी जुने चांदणे मिरवतेस सांग ना!

मधेच दचकून जाग येता तुटे तुझी निग्रही निशा
अशा क्षणी एकसंधशी तू किती उसवतेस सांग ना!

खरोखरी जर तुला तहाचा नसेल संदेश द्यायचा
धुकेजलेल्या दिशांवरी नाव का गिरवतेस सांग ना!

खड्या पहा-यावरी असा भूतकाळ नेमून ठेवला
स्वतःस माझ्याविना जगाया कधी शिकवतेस सांग ना!

--------------

यथेच्छ खातेस ऐकतो हे कसे जमवतेस सांग ना
तुडुंब पोटामधील खाणे कुठे लपवतेस सांग ना

अजून गेली नसेल ना ती चरावयाची सवय तुझी?
म्हशींप्रमाणे रवंथ करुनी कसे पचवतेस सांग ना!

अता तरी आणखी न कोणी तुझ्याविना ह्या घरामधे
किलोकिलोने कश्यास ह्या कोंबड्या शिजवतेस सांग ना

नव्या नव्या गोड जिन्नसांची ददात नाही तुला जरी
कशास ताटामधे शिरा कालचा मिरवतेस सांग ना

परात चापून लाडवांची भरून जाते पोट तरी
अश्याच त्यावर सहस्त्र जिलब्या कश्या रिचवतेस सांग ना!

खरोखरी जर तुला न खाता उपास आहे करायचा
भुकेजले पोट, त्यावरी हात का फिरवतेस सांग ना

बका बका खाउनी तुझे हे शरीर फुगले फुग्यापरी
कशास हत्तीस त्या बिचाऱ्या उगी भिववतेस सांग ना

परत पाठीमागे

मूळ गझल माझीच गझल पाठीमागे

सरदाराचे ’हात’ बांधले पाठीमागे
स्वत:च डावे उलटे पडले पाठीमागे

जरा कुठे तो शाहिद विद्येसोबत दिसला
पेव कसे अफवांचे फुटले पाठीमागे

पाठ फिरविली तिने जरी माधुरी प्रमाणे
केस मोकळे हाय सोडले पाठीमागे

लाडिक हसुनी मला आपल्या घरीच नेले
अन गेल्यावर श्वान सोडले पाठीमागे

’वॉल’ खरे तर जगात साऱ्या अभेद्य होती
फक्त पोपडे का मग उरले पाठीमागे

पळता भुइ का थोडी झाली विरोत्तमांना
श्रीलंकेचे वाघ लागले पाठीमागे

थोबड्यावरी डाग तिच्या पण पसंत केली
ठेवून गेला बाप बंगले पाठीमागे

भकारातही 'ह्यांच्या' होता एक दिलासा
त्यात तरी ’हे’ नाही पडले पाठीमागे

जीवनभर तर त्याने माझी सोबत केली
मी गेल्यावर मद्य सांडले पाठीमागे