Monday, July 9, 2007

World Cup मध्ये भारताचा दारुण पराभव झाला त्यावेळी भारतीय संघाचे वर्णन मला असे करावेसे वाटले होते

मूळ कविता : साहेब म्हणतो चेपेन चेपेन

लंका म्हणते चोपेन चोपेन...... बांगला म्हणतो चोपेन चोपेन
काळ मोठा... वेळ खोटी...... पब्लिक म्हणते चोपेन चोपेन

खेळले सारे मैदानावर, स्वप्नांची ह्या करुनी राख
लंकेच्या सिंहाला पाहून, शेळ्या झाले आमुचे वाघ
वाघ म्हणाले 'मास्तर'ला, दात नाहीत आम्हाला
शिकार कसली करतो आम्ही, नखे कुरतडत हारेन हारेन

बँटींग म्हणजे गमजा नुसत्या मोर्तजा ने काढले माप
मुरलीच्या फ़िरकीला पाहून, वाघांचा ह्या हो थरकाप
वळता थोडे फ़सती रे, 'दुसरे' पॅडवर बसती रे
बॅट म्हणते मारीन मारीन, हात म्हणती सोडेन सोडेन

आम्ही जगाला मारून डोळा भरतो आमची तुंबडी रे
हरण्याची मुळी पर्वा नाही, गेंड्याची जर कातडी रे
मैदानावर फ़ुटतो घाम, तरी वाढतो आमचा दाम
अर्थ म्हणतो पैसा पैसा, शब्द म्हणती कँपेन कँपेन

भज्जू, झहीर, आगरकरला, पडते का कधी विकेट रे
ह्या संघाचे झाले आहे, चेंडूवाचून क्रिकेट रे
इतके दारुण हरले रे, शेंबडे पोरही चिडले रे
पवार म्हणतो थांबा थांबा, जनता म्हणते बुकलेन बुलकेन

लंका म्हणते चोपेन चोपेन...... बांगला म्हणतो चोपेन चोपेन
काळ मोठा... वेळ खोटी...... पब्लिक म्हणते चोपेन चोपेन

2 comments:

संदीप चित्रे said...

Milya,
mast re...aapaN doghe ekaach gaavache -- waachaNe, lihiNe, kavitaa liniNe aaNi Cricket :)

satyajit said...

ulti sir... Wicket...