रोज का तुमच्याकडे पाऊस पैश्यांचा पडे?
अंगणी पडतात अमुच्या फक्त अश्रूंचे सडे॥
घेउनी खांद्यावरी झेंडे सुखाचे नाचता
पावलांखाली अम्हाला अन् मजेने दाबता
टोचले काटे म्हणत, काटाच अमुचा काढता
एकदा नाहीच तर वर्षानुवर्षे हे घडे
अंगणी पडतात अमुच्या फक्त अश्रूंचे सडे॥
लागते टॉमीस तुमच्या रेशमाचे वस्त्र का?
मारण्या मुंगी तुम्हाला पाहिजे ब्रह्मास्त्र का?
'वापरा आहे म्हणोनी' हेच तुमचे शास्त्र का?
घास भरवायासही नोकर किती तुमच्याकडे?
अंगणी पडतात अमुच्या फक्त अश्रूंचे सडे॥
ठेवता पाऊल खाली धन्य होते ही धरा
थुंकता थोडे तुम्ही भरतीच येते सागरा
दर्शनाला धाव घेती देवही तुमच्या घरा
श्वास घेता वाजती दाहीदिशांना चौघडे
अंगणी पडतात अमुच्या फक्त अश्रूंचे सडे॥
भाकरी हिसकावली का आमच्या हातातुनी?
सावली अमुचीच पळते दूर अमुच्यापासुनी
रक्त अमुचे सांडपाणी! वाहते नाल्यातुनी
घेउनी फिरतो अता खांद्यावरी अपुले मढे
अंगणी पडतात अमुच्या फक्त अश्रूंचे सडे॥
Monday, November 9, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Good one.
छान कविता , आवडली.
Your poem is brilliant. But I think you should remove the fifth line from the stanzas and leave its presence to the readers' imagination. It feels odd to see 5 lines in a stanza which rhyme A-A-A,B-B.
धन्यवाद अनॉनिमस, आशाजी, अनॉनिमस
Post a Comment