Tuesday, September 8, 2009

गातो तुझेच गाणे

माझे न हे तराणे! गातो तुझेच गाणे
लांगूलचालनाचे हेही नवे बहाणे

बाहेरच्या सुखांना भोगून आज आलो
दारात दु:ख होते बसले उदासवाणे

ओकून टाक सारी मळमळ तुझ्या मनीची
पचनी मला पडेना बसणे मुक्याप्रमाणे

ही पाहिजे कशाला दारात दानपेटी?
चलनात आज नाही देवा तुझेच नाणे

आभाळ जिंकण्याची पंखात जिद्द आहे
सद्ध्या जरी नशीबी घरटे जुनेपुराणे

कळले मला न केव्हा हसलो खरेच खोटे
कळले मला न केव्हा झालो तुझ्याप्रमाणे

फिर्याद कोणत्याही हद्दीत येत नाही
प्रत्येक मंदिराचे झाले मुजोर ठाणे

पुष्पक नको अम्हाला! इथल्या पुरेत गाड्या
झाले खरेच सोपे स्वर्गात आज जाणे

Sunday, September 6, 2009

इतकेच मला जाताना

प्रेरणा : गुरुवर्य सुरेश भटांची गझल इतकेच मला जाताना सरणावर कळले होते

इतकेच मला जाताना परदेशी कळले होते
’माय नेम इज खान’ म्हणूनच गोर्‍याने छळले होते

ही मिडिया हपापलेली फुकटात बरळली नाही
मी बहर इथे पैशांचे भरपूर उधळले होते

मी लबाड इतका आहे हे सांग कुणा कळले का?
मी पैसे ’कोल्ह्याकडुनी’ आधीच उकळले होते

त्या माजी राष्ट्रपतींची मी उगाच नक्कल केली?
लावून दिवे अंबर का हे कधी उजळले होते?

स्टंट नव्हे तर प्रथाच ही चंदेरी दुनियेमधली
अफवांच्या शिळ्या कढीला मी फक्त उकळले होते

माघारी आल्यावरती मी शब्द फिरविले सारे
करणार काय लोकांचे जर पित्त खवळले होते?

झालेल्या नामुष्कीला सारेच चला विसरू या
पाऊल घसरले होते डोकेही चळले

ही हझल मायबोली गणेशोत्सवात ऐकता पण येईल